In Nederland gaat van elke verdiende euro 38,8 cent naar de overheid, blijkt uit cijfers van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) over 2018. Dat is veel, maar het is niet erg als er goede dingen mee worden gedaan. Wat wel erg is, is als de belastingheffing de economie schaadt. Dat is wat er aan de hand is met de plannen van het kabinet voor de vermogensrendementsheffing.

Het rendement op aandelen en, dankzij de dalende rente, ook op obligaties was vorig jaar uitzonderlijk goed, maar dat zal zeker niet elk jaar zo zijn. Geld dat in aandelen en obligaties wordt belegd, zal in de toekomst aanzienlijk zwaarder worden belast dan spaargeld. Daarmee jaagt de overheid de beleggers van de beurs en de bedrijven op kosten. Hogere financieringskosten, met name.

Bedrijven hebben namelijk aandelenbeleggers nodig om te kunnen ondernemen; onze economie heeft ondernemingen nodig, onder meer vanwege de werkgelegenheid en om vennootschapsbelasting te kunnen heffen.

De 38,8 procent belastingdruk in Nederland is veel hoger dan de 24,3 procent die in de Verenigde Staten geldt, en ook meer dan het gemiddelde van de OESO-landen, dat op 34,3 procent ligt. Van alle OESO-landen is de belastingdruk in Mexico met 16,1 procent het laagst. Nu lijkt me Mexico ook weer niet het land dat we achterna moeten.

Belastingheffing voor bijvoorbeeld een goede criminaliteitsbestrijding is nodig, maar belastingheffing moet niet contraproductief zijn. Dat zijn de plannen voor de vermogensrendementsheffing zoals ze er nu liggen helaas wel.

Ondanks dit alles wens ik u een mooi 2020, in goede gezondheid en met beleggingsresultaten waarmee de belastingaanslagen die u vanaf 2022 mogelijk boven het hoofd hangen alvast een beetje worden goedgemaakt!

Maar de VEB zal er alles aan doen het kabinet voor die tijd op andere gedachten te brengen.

Dit is een column van Paul Koster, directeur van de VEB